غزل شماره 200 دیوان حافظ، داني که چنگ و عود چه تقرير مي کنند + با تعبیر فال
داني که چنگ و عود چه تقرير مي کنند
پنهان خوريد باده که تعزير مي کنند
ناموس عشق و رونق عشاق مي برند
عيب جوان و سرزنش پير مي کنند
جز قلب تيره هيچ نشد حاصل و هنوز
باطل در اين خيال که اکسير مي کنند
گويند رمز عشق مگوييد و مشنويد
مشکل حکايتيست که تقرير مي کنند
ما از برون در شده مغرور صد فريب
تا خود درون پرده چه تدبير مي کنند
تشويش وقت پير مغان مي دهند باز
اين سالکان نگر که چه با پير مي کنند
صد ملک دل به نيم نظر مي توان خريد
خوبان در اين معامله تقصير مي کنند
قومي به جد و جهد نهادند وصل دوست
قومي دگر حواله به تقدير مي کنند
في الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر
کاين کارخانه ايست که تغيير مي کنند
مي خور که شيخ و حافظ و مفتي و محتسب
چون نيک بنگري همه تزوير مي کنند
تعبیر غزل شماره 200 دیوان حافظ ، داني که چنگ و عود چه تقرير مي کنند
به مال و ثروت خود مغرور نشو، چرا که به مال دنیا هیچ اعتمادی نیست؛ هر لحظه ممکن است از بین برود و بسوزد. محبت و عشق حقیقی را نمی‌توان با پول خرید. ثروت، گاهی قلب انسان را تیره می‌کند و او را از ارزش‌های واقعی دور می‌سازد. در زمان عبادت، بهانه نیاور و نگوی که معذوری؛ زیرا هر آنچه داری از لطف و رحمت خداست. بدان که همان کسانی که در اطرافت هستند، در زمان سختی و بدبختی، حتی به نیمی از مال تو هم ارزشی نمی‌دهند. پس بهترین راه این است که با خدا باشی و از او یاری جویی.
