غزل شماره 35 دیوان حافظ، برو به کار خود اي واعظ اين چه فريادست + با تعبیر فال
برو به کار خود اي واعظ اين چه فريادست
مرا فتاد دل از ره تو را چه افتادست
ميان او که خدا آفريده است از هيچ
دقيقه ايست که هيچ آفريده نگشادست
به کام تا نرساند مرا لبش چون ناي
نصيحت همه عالم به گوش من بادست
گداي کوي تو از هشت خلد مستغنيست
اسير عشق تو از هر دو عالم آزادست
اگر چه مستي عشقم خراب کرد ولي
اساس هستي من زان خراب آبادست
دلا منال ز بيداد و جور يار که يار
تو را نصيب همين کرد و اين از آن دادست
برو فسانه مخوان و فسون مدم حافظ
کز اين فسانه و افسون مرا بسي يادست
تعبیر غزل شماره 35 دیوان حافظ ، برو به کار خود اي واعظ اين چه فريادست
"دست به هر کاری که بزنی، با برکت خواهد بود و نتیجه‌ای خوب خواهد داشت. کسب و کارت رونق می‌گیرد و پیشرفت‌هایی که خواسته‌ای، به زودی محقق می‌شود. اما باید عجله کنی، زیرا زمان در حال گذر است و هر دقیقه و ثانیه‌ای که از دست بدهی، فرصتی است که نمی‌توان دوباره به دست آورد.
از دو دلی و تردیدهایی که داشته‌ای رهایی پیدا خواهی کرد و راه درست برایت روشن می‌شود. دیگر نیازی به ناله و شکایت از سختی‌ها و جور زمانه نیست، زیرا از این به بعد همه چیز به روال مثبت پیش می‌رود و همه آنچه که شایسته‌اش هستی نصیبت خواهد شد. پس با امید و ایمان به جلو حرکت کن."
