غزل شماره 369 دیوان حافظ، ما ز ياران چشم ياري داشتيم + با تعبیر فال
ما ز ياران چشم ياري داشتيم
خود غلط بود آن چه ما پنداشتيم
تا درخت دوستي برگي دهد
حاليا رفتيم و تخمي کاشتيم
گفت و گو آيين درويشي نبود
ور نه با تو ماجراها داشتيم
شيوه چشمت فريب جنگ داشت
ما غلط کرديم و صلح انگاشتيم
گلبن حسنت نه خود شد دلفروز
ما دم همت بر او بگماشتيم
نکته ها رفت و شکايت کس نکرد
جانب حرمت فرونگذاشتيم
گفت خود دادي به ما دل حافظا
ما محصل بر کسي نگماشتيم
تعبیر غزل شماره 369 دیوان حافظ ، ما ز ياران چشم ياري داشتيم
امید شما به دیگران برای کمک بی‌جهت بوده و حالا تنها مانده‌اید، هرچند که همه قول یاری داده بودند. گول حرف‌ها و ظاهر فریبنده آنها را خوردید، اما اکنون هم دیر نیست. اگر کمی همت کنید، به تنهایی نیز می‌توانید کارهایتان را به انجام برسانید. در این مسیر، اعتماد به نفس خود را باز یابید و به توانایی‌های خود اتکا کنید. خداوند شما را در این راه یاری خواهد کرد.
