غزل شماره 37 دیوان حافظ، بيا که قصر امل سخت سست بنيادست + با تعبیر فال
بيا که قصر امل سخت سست بنيادست
بيار باده که بنياد عمر بر بادست
غلام همت آنم که زير چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلق پذيرد آزادست
چه گويمت که به ميخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غيبم چه مژده ها دادست
که اي بلندنظر شاهباز سدره نشين
نشيمن تو نه اين کنج محنت آبادست
تو را ز کنگره عرش مي زنند صفير
ندانمت که در اين دامگه چه افتادست
نصيحتي کنمت ياد گير و در عمل آر
که اين حديث ز پير طريقتم يادست
غم جهان مخور و پند من مبر از ياد
که اين لطيفه عشقم ز ره روي يادست
رضا به داده بده وز جبين گره بگشاي
که بر من و تو در اختيار نگشادست
مجو درستي عهد از جهان سست نهاد
که اين عجوز عروس هزاردامادست
نشان عهد و وفا نيست در تبسم گل
بنال بلبل بي دل که جاي فريادست
حسد چه مي بري اي سست نظم بر حافظ
قبول خاطر و لطف سخن خدادادست
تعبیر غزل شماره 37 دیوان حافظ ، بيا که قصر امل سخت سست بنيادست
"به آرزوهای دست‌یافتنی و قابل دستیابی فکر کن و تمرکز خود را بر روی آینده بگذار. برای رسیدن به موفقیت و پیشرفت، همت و تلاش کن و هیچگاه بنیاد زندگیت را بر اساس رنگ و ریا نگذار، چرا که همه چیز در این دنیا گذرا و از بین رفتنی است. باید با صداقت و تلاش صادقانه به پیش بروی.
در پیش رو، صید خوبی نصیبت خواهد شد که تو را از رنج و مشکلات نجات می‌دهد. اما باید مراقب باشی، زیرا در مسیرت دام‌هایی وجود دارند که دیگران ممکن است برایت پهن کنند. پس با هوشیاری و دقت، از آنها عبور کن و راه درست را انتخاب کن تا به هدف خود برسی."
