غزل شماره 438 دیوان حافظ، سبت سلمي بصدغيها فوادي + با تعبیر فال
سبت سلمي بصدغيها فوادي
و روحي کل يوم لي ينادي
نگارا بر من بي دل ببخشاي
و واصلني علي رغم الاعادي
حبيبا در غم سوداي عشقت
توکلنا علي رب العباد
امن انکرتني عن عشق سلمي
تزاول آن روي نهکو بوادي
که همچون مت به بوتن دل و اي ره
غريق العشق في بحر الوداد
به پي ماچان غرامت بسپريمن
غرت يک وي روشتي از امادي
غم اين دل بواتت خورد ناچار
و غر نه او بني آنچت نشادي
دل حافظ شد اندر چين زلفت
بليل مظلم و الله هادي
تعبیر غزل شماره 438 دیوان حافظ ، سبت سلمي بصدغيها فوادي
کسی از شما طلب بخشش می‌کند، دست رد به سینه‌اش نزنید. برای آرام کردن خودتان به دعا و ثنای خداوند بپردازید. اگر می‌خواهید غرق در الطاف خداوند شوید، در بحر نعمات او شنا کنید، عزت و بزرگی خود را حفظ کنید و از غم دل رهایی یابید، بخشنده باشید و دوستانتان را ببخشید. بخشش نه تنها شما را از دلتنگی‌ها و کینه‌ها رها می‌کند، بلکه قلبتان را از نور محبت خداوند پر خواهد کرد.
