غزل شماره 463 دیوان حافظ، سلام الله ما کر الليالي + با تعبیر فال
سلام الله ما کر الليالي
و جاوبت المثاني و المثالي
علي وادي الاراک و من عليها
و دار باللوي فوق الرمال
دعاگوي غريبان جهانم
و ادعو بالتواتر و التوالي
به هر منزل که رو آرد خدا را
نگه دارش به لطف لايزالي
منال اي دل که در زنجير زلفش
همه جمعيت است آشفته حالي
ز خطت صد جمال ديگر افزود
که عمرت باد صد سال جلالي
تو مي بايد که باشي ور نه سهل است
زيان مايه جاهي و مالي
بر آن نقاش قدرت آفرين باد
که گرد مه کشد خط هلالي
فحبک راحتي في کل حين
و ذکرک مونسي في کل حال
سويداي دل من تا قيامت
مباد از شوق و سوداي تو خالي
کجا يابم وصال چون تو شاهي
من بدنام رند لاابالي
خدا داند که حافظ را غرض چيست
و علم الله حسبي من سوالي
تعبیر غزل شماره 463 دیوان حافظ ، سلام الله ما کر الليالي
با ناله و زاری کار به جایی نمی‌برید. دست به دعا بردارید و به جمع بندگان آشفته‌حال بپیوندید. باقی عمر خود را که طولانی است، به خوبی سپری خواهید کرد. اگر زیان دیده‌اید، در جایی دیگر مال و رزق به شما خواهد رسید. برای رسیدن به حاجاتتان، غیر از خدا پیش هیچ‌کس دست دراز نکنید، زیرا درخواست از غیر خدا نه تنها سودی ندارد، بلکه به بدنامی می‌انجامد. ایمان و توکل به خداوند راهی است که شما را به مقصودتان می‌رساند.
