نام روحالله خالقی، بیشک تداعیگر موسیقی اصیل ایرانی و سرود ملی ایران است. خالقی، این هنرمند برجسته، در مهرماه سال ۱۲۸۵ در ماهان کرمان متولد شد و در آبانماه سال ۱۳۴۴ درگذشت. او در طول حیات پربار خود، خدمات ارزشمندی به موسیقی ایران ارائه کرد و نام خود را در تاریخ موسیقی این سرزمین جاودانه ساخت.
نام روحالله خالقی، بیشک تداعیگر موسیقی اصیل ایرانی و سرود ملی ایران است. خالقی، این هنرمند برجسته، در مهرماه سال ۱۲۸۵ در ماهان کرمان متولد شد و در آبانماه سال ۱۳۴۴ درگذشت. او در طول حیات پربار خود، خدمات ارزشمندی به موسیقی ایران ارائه کرد و نام خود را در تاریخ موسیقی این سرزمین جاودانه ساخت.
تاسیس هنرستان موسیقی ملی: خالقی در سال ۱۳۲۸ با تلاش و پشتکار خود، هنرستان موسیقی ملی ایران را تاسیس کرد. این هنرستان نقشی محوری در آموزش موسیقی اصیل ایرانی و پرورش نسلهای بعدی موسیقیدانان ایفا کرد و تا به امروز، به عنوان یکی از مهمترین مراکز آموزشی موسیقی در ایران شناخته میشود.
آهنگسازی سرود ملی ایران: خالقی در سال ۱۳۲۳، سرود ملی ایران با نام "ای ایران" را آهنگسازی کرد. این سرود، که شعر آن سروده حسین گلگلاب است، به عنوان نمادی از هویت ملی ایرانیان، در قلب مردم ایران جای دارد و در تمامی مراسم رسمی و ملی نواخته میشود.
تصنیف آثار ماندگار: خالقی در کنار فعالیتهای آموزشی و پژوهشی خود، آثار موسیقی ارزشمند و ماندگاری نیز خلق کرد. از جمله تصنیفهای مشهور او میتوان به "بهار دلنشین"، "مرغ سحر"، "طوطی" و "سیمای نورانی وطن" اشاره کرد.
تالیف کتب موسیقی: خالقی علاوه بر آهنگسازی و نوازندگی، در زمینه پژوهش و تالیف نیز فعالیت میکرد. دو کتاب "نظری به موسیقی" و "سرگذشت موسیقی ایران" از جمله آثار ارزشمند او در این زمینه هستند.
روحالله خالقی نقشی بیبدیل در حفظ و احیای موسیقی اصیل ایرانی ایفا کرد. او با تاسیس هنرستان موسیقی ملی، آهنگسازی سرود ملی ایران و خلق آثار ماندگار، به غنیتر شدن گنجینه موسیقی ایران کمک شایانی نمود. خالقی همچنین با تالیف کتب موسیقی، گامی مهم در جهت آموزش و پژوهش موسیقی برداشت و راه را برای نسلهای بعدی موسیقیدانان ایرانی هموار کرد.
خالقی، بیگمان یکی از مهمترین شخصیتهای تاریخ موسیقی ایران است و نام او به عنوان خالق سرود ملی ایران و نگین موسیقی ایرانی در تاریخ این سرزمین به نیکی و احترام یاد میشود.