منطقه شینگن شامل ۲۹ کشور اروپایی است که کنترل گذرنامه در مرزهای داخلی خود را لغو کرده‌اند. این منطقه با هدف تسهیل حرکت آزاد افراد و کالاها تأسیس شد و کشورهای جدیدی به آن می‌پیوندند.
منطقه شینگن: تردد آزاد در اروپا
معرفی منطقه شینگن
منطقه شنگن یا حوزه شنگن به مجموعه‌ای از کشورهای اروپایی اطلاق می‌شود که مقررات کنترل گذرنامه را در مرزهای داخلی خود لغو کرده‌اند. این منطقه به شهروندان کشورهای عضو اجازه می‌دهد بدون نیاز به ویزا بین این کشورها سفر کنند. علاوه بر این، با دریافت ویزای شنگن، می‌توان به تمامی کشورهای این حوزه وارد شد.
تاریخچه و تأسیس
منطقه شنگن در ابتدا با توافقی در سال ۱۹۸۵ میان پنج کشور اروپایی به وجود آمد. هدف این پیمان، ایجاد یک فضای آزاد برای جابجایی افراد و کالاها بدون نیاز به کنترل‌های مرزی بود. این پیمان در سال‌های بعد توسعه یافت و کشورهای بیشتری به آن پیوستند. کرواسی در سال ۲۰۲۳ به عنوان آخرین کشور به عضویت این منطقه درآمد و کشورهای بلغارستان و رومانی نیز قرار است در ۳۱ مارس ۲۰۲۴ به شنگن بپیوندند.
اعضای منطقه شنگن
در حال حاضر، ۲۹ کشور به منطقه شنگن تعلق دارند. این کشورها به توافقات شنگن پایبندند و همکاری‌هایی در زمینه‌های مختلف نظیر تبادل اطلاعات و کنترل مرزهای خارجی دارند.
ویژگی‌های منطقه شینگن
جمعیت و مساحت: این منطقه با بیش از ۴۵۰ میلیون نفر جمعیت و مساحتی بالغ بر ۴٬۵۹۵٬۱۳۱ کیلومتر مربع یکی از بزرگ‌ترین نواحی اقتصادی و اجتماعی در اروپا به شمار می‌رود.
حرکت آزاد: در این منطقه، جابجایی افراد، کالاها، پول و اطلاعات به صورت آزادانه و بدون ملاحظات گمرکی انجام می‌شود.
تأثیرات اقتصادی: شینگن به کاهش هزینه‌های تجارت و تسهیل حمل و نقل کالا کمک کرده است. هر ساله، حدود ۱٫۳ میلیارد عبور از مرزهای شنگن صورت می‌گیرد که ۵۷ میلیون مورد آن مربوط به حمل و نقل کالا است.
کشورهای خارج از منطقه شنگن
گرچه کشورهای خارج از منطقه شنگن قادر به بهره‌برداری مستقیم از مزایای این پیمان نیستند، اما بسیاری از کشورها در زمینه‌های مختلفی با کشورهای عضو شنگن همکاری دارند.
آینده منطقه شینگن
به‌روزرسانی‌ها و گسترش‌های آینده این منطقه، از جمله پیوستن کشورهای جدید به شینگن و تقویت مرزهای خارجی آن، همچنان ادامه دارد.
© کلیه حقوق سیر تا پیاز محفوظ می باشد. طراحی سایت