غزل شماره 13 دیوان حافظ، مي دمد صبح و کله بست سحاب + با تعبیر فال
مي دمد صبح و کله بست سحاب الصبوح الصبوح يا اصحاب مي چکد ژاله بر رخ لاله المدام المدام يا احباب مي وزد از چمن نسيم بهشت هان بنوشيد دم به دم مي ناب تخت زمرد زده است گل به چمن راح چون لعل آتشين درياب در ميخانه بسته اند دگر افتتح يا مفتح الابواب لب و دندانت را حقوق نمک هست بر جان و سينه هاي کباب اين چنين موسمي عجب باشد که ببندند ميکده به شتاب بر رخ ساقي پري پيکر همچو حافظ بنوش باده ناب
تعبیر غزل شماره 13 دیوان حافظ ، مي دمد صبح و کله بست سحاب
"در کار خود عجله نکن و به هیچ وجه بر روی آن اصرار نداشته باش. اگر میخواهی به مقصود و هدف خود برسی، باید از مشکلات و چالشهای زیادی عبور کنی. این مسیر ممکن است دشوار باشد، اما هر قدمی که برداری، شما را به هدف نزدیکتر خواهد کرد. درهای بسته تنها زمانی به روی شما باز میشود که حقوق دیگران را رعایت کنی و انصاف و عدالت را در پیش بگیری. در این صورت، خداوند مسیر را برایتان هموار خواهد کرد. غم خوردن و افسوس خوردن بر چیزی که در حال حاضر در دسترس نیست، هیچ فایدهای ندارد. بهترین کار این است که صبور باشید و زمان را به عنوان فرصتی برای رشد و پیشرفت خود در نظر بگیرید. با گذشت زمان و با تلاش پیوسته، به مراد و آرزوی خود خواهید رسید."