غزل شماره 145 دیوان حافظ، چه مستيست ندانم که رو به ما آورد + با تعبیر فال
چه مستيست ندانم که رو به ما آورد
که بود ساقي و اين باده از کجا آورد
تو نيز باده به چنگ آر و راه صحرا گير
که مرغ نغمه سرا ساز خوش نوا آورد
دلا چو غنچه شکايت ز کار بسته مکن
که باد صبح نسيم گره گشا آورد
رسيدن گل و نسرين به خير و خوبي باد
بنفشه شاد و کش آمد سمن صفا آورد
صبا به خوش خبري هدهد سليمان است
که مژده طرب از گلشن سبا آورد
علاج ضعف دل ما کرشمه ساقيست
برآر سر که طبيب آمد و دوا آورد
مريد پير مغانم ز من مرنج اي شيخ
چرا که وعده تو کردي و او به جا آورد
به تنگ چشمي آن ترک لشکري نازم
که حمله بر من درويش يک قبا آورد
فلک غلامي حافظ کنون به طوع کند
که التجا به در دولت شما آورد
تعبیر غزل شماره 145 دیوان حافظ ، چه مستيست ندانم که رو به ما آورد
"این پیام سرشار از امید و آرامش است و به شما نوید می‌دهد که دوران سختی‌ها به پایان می‌رسد و در نهایت همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت. شما را به صبر و شکیبایی دعوت می‌کند و بشارت می‌دهد که خبر خوشی در راه است که نه تنها شادی به همراه خواهد داشت، بلکه بیماری‌ها و ناراحتی‌های جسمی یا روحی شما را نیز برطرف می‌کند.
همچنین یادآور می‌شود که نذری که کرده‌اید و وعده‌هایی که داده‌اید، باید به یاد داشته باشید و به آنها عمل کنید. وفای به عهد نه تنها برکت و گشایش در زندگی شما به همراه می‌آورد، بلکه موجب موفقیت و سعادت می‌شود.
این پیام همچنین مژده می‌دهد که سعادت و خوشبختی در نزدیکی شماست و به زودی در خانه شما رخ خواهد داد."
