غزل شماره 157 دیوان حافظ، هر که را با خط سبزت سر سودا باشد + با تعبیر فال
هر که را با خط سبزت سر سودا باشد
پاي از اين دايره بيرون ننهد تا باشد
من چو از خاک لحد لاله صفت برخيزم
داغ سوداي توام سر سويدا باشد
تو خود اي گوهر يک دانه کجايي آخر
کز غمت ديده مردم همه دريا باشد
از بن هر مژه ام آب روان است بيا
اگرت ميل لب جوي و تماشا باشد
چون گل و مي دمي از پرده برون آي و درآ
که دگرباره ملاقات نه پيدا باشد
ظل ممدود خم زلف توام بر سر باد
کاندر اين سايه قرار دل شيدا باشد
چشمت از ناز به حافظ نکند ميل آري
سرگراني صفت نرگس رعنا باشد
تعبیر غزل شماره 157 دیوان حافظ ، هر که را با خط سبزت سر سودا باشد
"این پیام به شما توصیه می‌کند که در مسیر زندگی همیشه با خداوند باشید و از راه راست منحرف نشوید. کسی که با خداوند است و از هدایت او پیروی می‌کند، هیچ‌گاه غم و نگرانی به دلش راه نمی‌یابد و تمام لحظات عمر خود را وقف او می‌کند.
پیام هشدار می‌دهد که فرصت‌هایی که به شما داده می‌شود را غنیمت بشمارید، زیرا این فرصت‌ها تکرار نمی‌شوند و راه برگشتی ندارید. همچنین از عقل خود پیروی کنید و اجازه ندهید که احساسات و دل‌زدگی‌ها شما را به راه‌های اشتباه سوق دهند. ایمان و نماز از ابزارهایی هستند که مسیر زندگی شما را هموار می‌سازند و شما را به موفقیت و آرامش می‌رسانند."
