غزل شماره 221 دیوان حافظ، چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود + با تعبیر فال
چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود
ور آشتي طلبم با سر عتاب رود
چو ماه نو ره بيچارگان نظاره
زند به گوشه ابرو و در نقاب رود
شب شراب خرابم کند به بيداري
وگر به روز شکايت کنم به خواب رود
طريق عشق پرآشوب و فتنه است اي دل
بيفتد آن که در اين راه با شتاب رود
گدايي در جانان به سلطنت مفروش
کسي ز سايه اين در به آفتاب رود
سواد نامه موي سياه چون طي شد
بياض کم نشود گر صد انتخاب رود
حباب را چو فتد باد نخوت اندر سر
کلاه داريش اندر سر شراب رود
حجاب راه تويي حافظ از ميان برخيز
خوشا کسي که در اين راه بي حجاب رود
تعبیر غزل شماره 221 دیوان حافظ ، چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود
درد دل زیادی داری که نمی‌توانی به هر کسی بگویی. به سوی معشوق خود روی می‌آوری، اما او هم صدای دل تو را نمی‌شنود و از بی‌تفاوتی‌اش دل تو پر از اندوه است. اما بدان که تو فردی پاک دل هستی و باید به خدا توکل کنی. اگر خدا بخواهد، مراد دل تو را برآورده خواهد کرد. به صبر و ایمان خود ادامه بده و مطمئن باش که رحمت الهی همیشه به سوی تو جاری است.
