جز آستان توام در جهان پناهي نيست
سر مرا بجز اين در حواله گاهي نيست
عدو چو تيغ کشد من سپر بيندازم
که تيغ ما بجز از ناله اي و آهي نيست
چرا ز کوي خرابات روي برتابم
کز اين به هم به جهان هيچ رسم و راهي نيست
زمانه گر بزند آتشم به خرمن عمر
بگو بسوز که بر من به برگ کاهي نيست
غلام نرگس جماش آن سهي سروم
که از شراب غرورش به کس نگاهي نيست
مباش در پي آزار و هر چه خواهي کن
که در شريعت ما غير از اين گناهي نيست
عنان کشيده رو اي پادشاه کشور حسن
که نيست بر سر راهي که دادخواهي نيست
چنين که از همه سو دام راه مي بينم
به از حمايت زلفش مرا پناهي نيست
خزينه دل حافظ به زلف و خال مده
که کارهاي چنين حد هر سياهي نيست

                            

تعبیر غزل شماره 76 دیوان حافظ ، جز آستان توام در جهان پناهي نيست

"از شر شیطان به خدا پناه ببر که او دشمن فریبکار و دلسرد کننده‌ای است. در این لحظات که احساس می‌کنی جز خدا کسی در کنارت نیست، بدان که او همیشه نزدیک است و در سخت‌ترین شرایط هم یار و یاورت خواهد بود. این روزها ممکن است سختی‌ها و ظلم‌هایی بر تو وارد شده باشد که به نظر بی‌پایان می‌آید، اما باید بدان که با گوشه‌نشینی و غصه خوردن هیچ مشکلی حل نمی‌شود. در راهی که در پیش داری، شاید احساس کنی که تنها هستی و هیچ حامی نداری، اما همیشه امید به خدا را فراموش نکن. 

در این مسیر، اگر چه ممکن است خود را در دنیای تاریک و غمگین ببینی، اما به یاد داشته باش که همیشه شب تاریک به صبح روشن تبدیل می‌شود. مشکلات و دشواری‌ها موقت هستند و گذرا خواهند بود. پس به جای افسوس و آرزوی مرگ، دست به دعا بردار و از خدا بخواه که به تو صبر و قوت دهد. 

یادت باشد که نه خود را آزار بده و نه دیگران را، چرا که در چنین شرایطی تنها باید صبر پیشه کنی و از خداوند برای عبور از این مشکلات استمداد بخواهی. پایان شب سیاه، روزی روشن و امیدوارکننده خواهد بود. ان‌شاءالله."