مینو مشرفی

مینو مشرفی، پزشک برجسته ایرانی، در ۲۷ شهریور ۱۳۴۵ در تهران به دنیا آمد. او دوران تحصیل را با موفقیت چشمگیر به پایان رساند و پس از قبولی در کنکور سراسری، به دانشگاه راه یافت تا در رشته پزشکی تحصیل کند. مشرفی پس از اتمام دوره عمومی، رتبه برتر تخصصی گوش، حلق و بینی را در سال ۱۳۷۶ کسب کرد. رساله دکتری او به بررسی اندوسکوپی سینو نازال در بیماری‌های بینی، سینوس‌ها و نازوفارنکس اختصاص داشت.

او در سال ۱۹۹۷ با بورس DAAD به آلمان رفت و در دانشگاه هانور به درجه فوق دکتری رسید. همچنین، او در ۲۰۰۸ رساله پروفسوری خود را در همین دانشگاه ارائه کرد. از سال ۲۰۰۱، او با پروفسور توماس لنارز که بعدها همسرش شد، همکاری کرد و سه سال با پروفسور سمیعی در مرکز بین‌المللی مغز و اعصاب کار کرد.

مشرفی علاوه بر فعالیت‌های تحقیقاتی و علمی، برای ایجاد ارتباط علمی بین ایران و آلمان تلاش‌های قابل توجهی انجام داد. او با فراهم کردن فرصت‌های تحقیقاتی برای دانش‌پژوهان ایرانی، توانست تبادل دانش و فناوری بین دو کشور را تسهیل کند. در نهایت، این پزشک متعهد و پژوهشگر، در ۱۱ آذر ۱۳۹۴ به دلیل سرطان در سن ۴۹ سالگی در شهر هانور درگذشت.