بهرام چوبین

بهرام چوبین، که با نام‌های دیگری مانند وهرام چوبین، بهرام ششم و وهرام چوبینه نیز شناخته می‌شود، پسر بهرام گشنسپ بود. او از خاندان مهران بود که یکی از هفت خاندان ممتاز ساسانی محسوب می‌شد. قلمرو این خاندان در ری و طبرستان (مازندران) قرار داشت. بهرام به خاطر قامت بلند و اندام لاغرش به "چوبین" معروف شد.

نویسنده‌ای گمنام، که بهرام را به عنوان قهرمانی در جنگ و فردی با خصلت‌های نیک توصیف می‌کند، از او به عنوان یک جوانمرد یاد می‌کند. داستان زندگی بهرام چوبین در روایات و متون مختلف با افسانه و حماسه آمیخته شده است. در مورد لقب "چوبین" یا "چوبینه" که برای او به کار رفته است، توافق کاملی وجود ندارد. برخی محققان معتقدند که این لقب به خاطر قامت بلند و استخوانی اوست، در حالی که دیگران ارتباط این لقب را با نیزه‌داری بهرام و تعلق او به خاندان آرش کمانگیر مطرح می‌کنند.

نخستین جنگ مشهور بهرام چوبین در سال ۵۹۰ میلادی رخ داد، زمانی که هرمزد، شاه ساسانی، او را به فرماندهی سپاه ایران در برابر حملات خاقانات ترک منصوب کرد. ترکان غربی که در آسیای میانه ساکن بودند، به مرزهای ایران حمله کرده و تا هرات پیشروی کردند. بهرام چوبین به عنوان سپهبد آذربایجان و ارمنستان به فرماندهی کل سپاه ساسانی برای مقابله با ساوه شاه، فرمانده ترکان، منصوب شد.

در نهایت، در پنجم ماه می سال ۵۹۲ میلادی، بهرام چوبین در خراسان شرقی با دستور خاقان ترک در زندان تحقیر و شکنجه شد و توسط یک ترک‌تبار به نام "قلون" با خنجر کشته شد. گردیه، خواهر بهرام چوبین، با یک سپاه برای نجات او به ترکستان رفت، اما زمانی رسید که بهرام از دنیا رفته بود. این سپاه بدون نتیجه به ایران بازگشت.

بهرام چوبین، که با نام‌های دیگری مانند وهرام چوبین، بهرام ششم و وهرام چوبینه نیز شناخته می‌شود، پسر بهرام گشنسپ بود. او از خاندان مهران بود که یکی از هفت خاندان ممتاز ساسانی محسوب می‌شد. قلمرو این خاندان در ری و طبرستان (مازندران) قرار داشت. بهرام به خاطر قامت بلند و اندام لاغرش به "چوبین" معروف شد.