کوروش کبیر، نخستین پادشاه بزرگ هخامنشی، یکی از برجستهترین فرمانروایان تاریخ ایران است. او در حدود ۲۵۰۰ سال پیش، یعنی حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد یا ۱۱۰۰ سال قبل از اسلام، توانست از رهبر یکی از قبایل پارس به شاهنشاهی امپراتوری عظیمی برسد. پدرش شاه پارس و مادرش دختر شاه مادها بود، که باعث اتحاد و قدرت بیشتر او شد.
کوروش کبیر، نخستین پادشاه بزرگ هخامنشی، یکی از برجستهترین فرمانروایان تاریخ ایران است. او در حدود ۲۵۰۰ سال پیش، یعنی حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد یا ۱۱۰۰ سال قبل از اسلام، توانست از رهبر یکی از قبایل پارس به شاهنشاهی امپراتوری عظیمی برسد. پدرش شاه پارس و مادرش دختر شاه مادها بود، که باعث اتحاد و قدرت بیشتر او شد.
یکی از ویژگیهای مهم کوروش کبیر، شخصیت اخلاقی او بود. او هر جا را که فتح میکرد، به مردم آن منطقه احترام میگذاشت و برای آبادانی و توسعه آنجا تلاش میکرد. نمونهای از کارهای او، تعمیر و توسعه پرستشگاهها بود. پس از فتح بابل، کوروش ۲۵ هزار یهودی که در آنجا به بردگی گرفته شده بودند را آزاد کرد. او توانست با این روشها امپراتوری خود را بدون خشونت بیرویه گسترش دهد.
کوروش کبیر توانست اتحاد مادها و پارسها را برقرار کند و قلمرو امپراتوری هخامنشی را گسترش دهد. او ابتدا انشان (فارس) و خوزستان را تحت سلطه خود درآورد و سپس پایتخت هخامنشیان را به شوش منتقل کرد. او سرزمینهای پارت، جرجان، ارمنستان، سارد و نهایتاً بابل را فتح کرد.
در نهایت، کوروش کبیر در جنگ با ماساژتها در شمال شرق ایران کشته شد و در پاسارگاد دفن شد. پس از او، فرزندش کمبوجیه دوم به پادشاهی رسید. آرامگاه کوروش کبیر در تخت جمشید شیراز قرار دارد که یکی از مکانهای تاریخی و گردشگری مهم ایران بهشمار میرود.