شیخ شهابالدین سهروردی، معروف به شیخ اشراق، فیلسوف و عارف برجسته ایرانی، در سال ۵۴۹ هجری قمری (۱۱۵۵ میلادی) در سهرورد، از شهرهای زنجان، به دنیا آمد.
شیخ شهابالدین سهروردی: فیلسوف و عارف برجسته ایرانی
تولد و تحصیلات
شیخ شهابالدین سهروردی، معروف به شیخ اشراق، در سال ۵۴۹ هجری قمری (۱۱۵۵ میلادی) در سهرورد، از شهرهای زنجان، به دنیا آمد. او از بنیانگذاران حکمت اشراق و یکی از مهمترین چهرههای فلسفه اسلامی است. سهروردی تحصیلات خود را در مراغه و اصفهان به انجام رساند و در این مدت با علوم مختلف از جمله فلسفه، منطق، فقه و حدیث آشنا شد.
سفرهای علمی و نقد فلسفه مشاء
پس از تکمیل تحصیلات، سهروردی به سفرهای علمی در مناطق مختلف پرداخت و با فلاسفه و دانشمندان بسیاری دیدار کرد. او به ویژه از فلسفه مشاء (ارسطویی) بهره برد، اما به زودی به نقد و توسعه آن پرداخت و فلسفه جدیدی به نام حکمت اشراق بنا نهاد.
فلسفه اشراقی و تلفیق عقل و شهود
سهروردی در آثار خود به تلفیق عقل و شهود پرداخت و به نوعی از معرفت که از طریق نور و اشراق به دست میآید، تأکید کرد. او معتقد بود که حقیقت نهایی از طریق تجربه عرفانی و اشراق قابل درک است، نه تنها از طریق استدلالهای عقلی. یکی از مهمترین آثار او، "حکمةالاشراق" است که به بیان اصول و مبانی فلسفه اشراقی میپردازد.
شهادت و میراث فکری
شیخ اشراق در سال ۵۸۷ هجری قمری (۱۱۹۱ میلادی) به دلیل افکار نوین و انتقاداتش از فلسفه مشاء و دیدگاههای عرفانیاش، با مخالفتهای زیادی روبهرو شد. او در سن جوانی و به دست مخالفان فکریاش در حلب به قتل رسید. آثار و افکار سهروردی تأثیر عمیقی بر فلسفه اسلامی و عرفان داشته و همچنان مورد توجه و مطالعه قرار میگیرد.
یادگار شیخ اشراق در تاریخ فلسفه اسلامی
سهروردی با تلفیق فلسفه و عرفان، راهی جدید در تفکر اسلامی گشود و به عنوان یکی از بزرگترین فلاسفه و عرفای تاریخ ایران شناخته میشود. یاد و نام شیخ اشراق در تاریخ فلسفه و عرفان اسلامی جاودانه است.