غزل شماره 84 دیوان حافظ، ساقي بيار باده که ماه صيام رفت + با تعبیر فال
ساقي بيار باده که ماه صيام رفت
درده قدح که موسم ناموس و نام رفت
وقت عزيز رفت بيا تا قضا کنيم
عمري که بي حضور صراحي و جام رفت
مستم کن آن چنان که ندانم ز بيخودي
در عرصه خيال که آمد کدام رفت
بر بوي آن که جرعه جامت به ما رسد
در مصطبه دعاي تو هر صبح و شام رفت
دل را که مرده بود حياتي به جان رسيد
تا بويي از نسيم مي اش در مشام رفت
زاهد غرور داشت سلامت نبرد راه
رند از ره نياز به دارالسلام رفت
نقد دلي که بود مرا صرف باده شد
قلب سياه بود از آن در حرام رفت
در تاب توبه چند توان سوخت همچو عود
مي ده که عمر در سر سوداي خام رفت
ديگر مکن نصيحت حافظ که ره نيافت
گمگشته اي که باده نابش به کام رفت
تعبیر غزل شماره 84 دیوان حافظ ، ساقي بيار باده که ماه صيام رفت
برای آینده‌ات چه کرده‌ای؟ زمان به سرعت گذشت و عمری سپری شد بدون آنکه برای فردای خود تلاشی کرده باشی. این نتیجه غرور و بی‌توجهی خودت است که اجازه دادی زمان از دست برود. اکنون زمان آن رسیده که غرور را کنار بگذاری و با قلبی صاف و نیت خالص دوباره متولد شوی. از اشتباهات گذشته درس بگیر و با توبه به سمت روشنایی و اصلاح حرکت کن. این راه، دروازه‌ای است برای بازسازی دوباره، و فرصت‌هایی که از دست داده‌ای، با توبه و همت دوباره در دسترس تو قرار خواهد گرفت.
