غزل شماره 90 دیوان حافظ، اي هدهد صبا به سبا مي فرستمت + با تعبیر فال

                              اي هدهد صبا به سبا مي فرستمت
بنگر که از کجا به کجا مي فرستمت
حيف است طايري چو تو در خاکدان غم
زين جا به آشيان وفا مي فرستمت
در راه عشق مرحله قرب و بعد نيست
مي بينمت عيان و دعا مي فرستمت
هر صبح و شام قافله اي از دعاي خير
در صحبت شمال و صبا مي فرستمت
تا لشکر غمت نکند ملک دل خراب
جان عزيز خود به نوا مي فرستمت
اي غايب از نظر که شدي همنشين دل
مي گويمت دعا و ثنا مي فرستمت
در روي خود تفرج صنع خداي کن
کآيينه خداي نما مي فرستمت
تا مطربان ز شوق منت آگهي دهند
قول و غزل به ساز و نوا مي فرستمت
ساقي بيا که هاتف غيبم به مژده گفت
با درد صبر کن که دوا مي فرستمت
حافظ سرود مجلس ما ذکر خير توست
بشتاب هان که اسب و قبا مي فرستمت

                            

تعبیر غزل شماره 90 دیوان حافظ ، اي هدهد صبا به سبا مي فرستمت

در انجام کارها هیچ‌گونه تاخیر جایز نیست، چرا که هر لحظه از زمان گرانبهاست و باید از آن به بهترین شکل استفاده کنی. لطف و محبت همگان شامل حال توست، اما باید به تعهداتی که داده‌ای عمل کنی، زیرا این عمل در نهایت به فتح و رسیدن به حاجاتت خواهد انجامید. رنج‌هایی که اکنون تحمل می‌کنی بی‌پاسخ نخواهند ماند و به زودی نتیجه‌اش را خواهی دید. در وفای به عهد، تو سرآمد خاص و عام هستی و همین ویژگی باعث می‌شود دیگران به تو احترام بگذارند. حتماً به یاد داشته باش که هیچ‌چیز ارزش این را ندارد که به خاطر مسائل کوچک، غم را به دل راه دهی.