غزل شماره 89 دیوان حافظ، يا رب سببي ساز که يارم به سلامت + با تعبیر فال
يا رب سببي ساز که يارم به سلامت
بازآيد و برهاندم از بند ملامت
خاک ره آن يار سفرکرده بياريد
تا چشم جهان بين کنمش جاي اقامت
فرياد که از شش جهتم راه ببستند
آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت
امروز که در دست توام مرحمتي کن
فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت
اي آن که به تقرير و بيان دم زني از عشق
ما با تو نداريم سخن خير و سلامت
درويش مکن ناله ز شمشير احبا
کاين طايفه از کشته ستانند غرامت
در خرقه زن آتش که خم ابروي ساقي
بر مي شکند گوشه محراب امامت
حاشا که من از جور و جفاي تو بنالم
بيداد لطيفان همه لطف است و کرامت
کوته نکند بحث سر زلف تو حافظ
پيوسته شد اين سلسله تا روز قيامت
تعبیر غزل شماره 89 دیوان حافظ ، يا رب سببي ساز که يارم به سلامت
ممکن است احساس کنی که راهی به جایی نداری و همه درها به رویت بسته شده‌اند. در این لحظات، دنیا به نظر می‌رسد که هیچ تلاشی برای کمک به تو نمی‌کند و حتی اطرافیانت به جای پشتیبانی، تنها مسخره‌ات می‌کنند و ایراد می‌گیرند. اما باید بدان که در چنین شرایطی، رازهای درونت را نباید فاش کنی. همه چیز گذراست و نباید از مشکلات و سختی‌ها ناامید شوی. امید را در دل خود حفظ کن و به یاد داشته باش که انسان تا روز قیامت همیشه با چالش‌ها و سختی‌های زمانه در جنگ و ستیز خواهد بود. پس با صبر و امید، این دوران سخت را پشت سر بگذار.
