غلامرضا تختی

غلامرضا تختی، کشتی‌گیر و صاحب مدال طلای المپیک، یکی از محبوب‌ترین و تأثیرگذارترین چهره‌های تاریخ ایران است. او با قهرمانی‌های خود در عرصه ورزشی و منش پهلوانی و جوانمردانه‌اش، به نمادی از امید و آرزو برای مردم ایران تبدیل شد.

تختی در ۵ شهریور ۱۳۰۹ در خانی‌آباد تهران به دنیا آمد. او از کودکی به ورزش علاقه داشت و در ۱۵ سالگی ورزش کشتی را در باشگاه پولاد تهران آغاز کرد. استعداد او در کشتی به سرعت کشف شد و در سال ۱۳۳۰، در اولین حضور خود در مسابقات قهرمانی جهان، مدال نقره را کسب کرد.

تختی در سال ۱۳۳۲، در بازی‌های المپیک تابستانی هلسینکی، مدال نقره را از آن خود کرد. او در سال ۱۳۳۵، در بازی‌های المپیک تابستانی ملبورن، با شکست دادن تمام حریفان خود، به مدال طلا دست یافت. این مدال طلا، اولین مدال طلای المپیک برای ایران بود.

تختی در سال ۱۳۳۹، در بازی‌های المپیک تابستانی رم، بار دیگر به مدال نقره رسید. او در سال ۱۳۴۰، در مسابقات قهرمانی کشتی آزاد جهان، مدال نقره را کسب کرد.

تختی در سال ۱۳۴۴، در بازی‌های المپیک تابستانی توکیو، در وزن ۹۷ کیلوگرم شرکت کرد و در دور یک‌چهارم نهایی حذف شد. این آخرین حضور تختی در بازی‌های المپیک بود.

تختی علاوه بر قهرمانی‌های ورزشی، به دلیل منش پهلوانی و جوانمردانه‌اش نیز شناخته می‌شد. او همواره به بازی جوانمردانه و رعایت اخلاق در ورزش اهمیت می‌داد. در یکی از مسابقات، او از دست زدن به پای آسیب‌دیده حریف روس خود امتناع کرد و بازی را باخت. این حرکت تختی، او را به نمادی از جوانمردی در جهان کشتی تبدیل کرد.

تختی در سال ۱۳۳۰، وارد فعالیت‌های سیاسی شد. او از اعضای حزب سوسیالیست بود و در نهضت مقاومت ملی و جبهه ملی ایران نیز فعالیت می‌کرد.

تختی در ۱۷ دی ۱۳۴۷، در سن ۳۸ سالگی، در اتاق خود در هتل آتلانتیک تهران درگذشت. مرگ او به شکل مشکوکی رخ داد و علت آن هرگز به‌طور قطعی مشخص نشد. برخی معتقدند که او به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش توسط ساواک به قتل رسید.

مراسم تشییع تختی، با حضور میلیون‌ها نفر از مردم ایران، یکی از بزرگ‌ترین مراسم‌های تشییع در تاریخ ایران بود. تختی در گورستان ابن بابویه شهر ری به خاک سپرده شد.

غلامرضا تختی، با قهرمانی‌ها و منش پهلوانی‌اش، به یکی از نمادهای ملی ایران تبدیل شده است. او الهام‌بخش بسیاری از مردم ایران بوده و همچنان نام او در یادها زنده است.