ابوریحان بیرونی، یکی از بزرگترین دانشمندان ایرانی، در تاریخ هجدهم دی‌ماه سال ۳۵۱ خورشیدی در شهر کاث، یکی از شهرهای ولایت خوارزم، به دنیا آمد. پدرش، ابوجعفر احمد بن علی اندیجانی، درباری و اخترشناس بود و مادرش نیز شغل ماما داشت.
ابوریحان بیرونی، یکی از بزرگترین دانشمندان ایرانی، در تاریخ هجدهم دی‌ماه سال ۳۵۱ خورشیدی در شهر کاث، یکی از شهرهای ولایت خوارزم، به دنیا آمد. پدرش، ابوجعفر احمد بن علی اندیجانی، درباری و اخترشناس بود و مادرش نیز شغل ماما داشت. به دلیل حسادت و بدگویی‌هایی که در دربار خوارزمشاه رخ داد، پدر ابوریحان از دربار اخراج شد و خانواده آن‌ها مجبور به زندگی در یک روستا در اطراف خوارزم شدند. این اتفاق سبب شد که آن‌ها به عنوان "بیرونی" شناخته شوند، چون برای ساکنان روستا غریبه بودند.
پس از سقوط حکومت آل عراق در خوارزم، ابوریحان برای مدتی پنهان شد و به مکان‌های مختلف رفت. با آغاز دوران حکومت پسر مامون بن محمد علی بن مامون، او به شهر کاث بازگشت و توانست در هفتم خرداد ماه سال ۳۸۷ قمری یک خورشیدگرفتگی را رصد کند. در آن زمان، او تنها هفده سال داشت و با استفاده از حلقه‌ای به نام "حلقه شاهیه" که درجه‌بندی شده بود، ارتفاع نصف‌النهاری خورشید را در شهر زادگاهش اندازه‌گیری کرد. با این حال، تلاش‌های او برای انجام رصدهای بیشتر محدود بود و فقط موفق شد انقلاب تابستانی را در یک روستا در نزدیکی کاث رصد کند.
ابوریحان بیرونی به عنوان فیلسوفی برجسته آثار ارزشمندی از خود به جا گذاشت. او سرانجام در بیست و دوم آذرماه سال ۴۲۷ خورشیدی در غزنه در زمان انقلاب سلجوقیان و پادشاهی مسعود بن محمود غزنوی درگذشت. تاریخ فوت او با ۱۳ دسامبر ۱۰۴۸ میلادی و ۲۷ جمادی‌الثانی ۴۴۰ قمری تطابق دارد.
احتمالا از شخصیت های پایین هم خوشت بیاد
© کلیه حقوق سیر تا پیاز محفوظ می باشد. طراحی سایت