هوشنگ سیحون، معمار برجسته ایرانی، در ۳۱ مرداد ۱۲۹۹ در خانوادهای با پیشینه قوی موسیقی به دنیا آمد. او در دانشگاه تهران تحصیل کرد و برای ادامه تحصیل در معماری به پاریس رفت، جایی که در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس (بوزار) زیر نظر اوتلو زاوارونی آموزش دید و در سال ۱۹۴۹ مدرک دکترای هنر گرفت.
هوشنگ سیحون، معمار برجسته ایرانی، در ۳۱ مرداد ۱۲۹۹ در خانوادهای با پیشینه قوی موسیقی به دنیا آمد. او در دانشگاه تهران تحصیل کرد و برای ادامه تحصیل در معماری به پاریس رفت، جایی که در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس (بوزار) زیر نظر اوتلو زاوارونی آموزش دید و در سال ۱۹۴۹ مدرک دکترای هنر گرفت.
سیحون با طراحی آرامگاه ابن سینا در سن ۲۳ سالگی به شهرت رسید. آثار دیگر او شامل آرامگاههای خیام و فردوسی، آرامگاه نادرشاه، و آرامگاه کمالالملک است. او بیش از ۱۵ سال مسئولیت بازسازی بناهای تاریخی ایران را بر عهده داشت و عضو کمیتههای مهمی مانند ایکوموس بود.
سبک معماری سیحون بر منطق و سادگی تمرکز داشت و اعتقاد داشت هر جزئی از طراحی باید دلیل و معنی خاصی داشته باشد. او از طرحهای بیمعنی بیزار بود و حقیقت را ارزشمندتر از هر چیز دیگری میدانست. سیحون با یکی از دانشجویان خود، معصومه نوشین، ازدواج کرد و دارای دو فرزند شد. این زوج پس از ۲۳ سال از یکدیگر جدا شدند.
هوشنگ سیحون در ۵ خرداد ۱۳۹۳ در سن ۹۳ سالگی در ونکوور کانادا درگذشت، اما آثارش به عنوان میراثی ارزشمند برای فرهنگ و معماری ایران باقی ماند.
آثار برجسته هوشنگ سیحون
آرامگاه نادرشاه در مشهد
آرامگاه کمالالملک در نیشابور
آرامگاه بوعلیسینا در همدان (۱۳۳۰)
آرامگاه خیام در نیشابور (۱۳۳۸)
بازسازی و طراحیآرامگاه فردوسی در طوس بر پایه طرح پیشین، در سال ۱۳۴۷
مقبره عباس میرزا و بعضی دولت مردان قاجار
ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران
بنای موزه توس (۱۳۴۷)
مرکز فرهنگی یزد