محمود بهزاد

 محمود بهزاد در ۲۲ اسفند ۱۲۹۲ در رشت، درست در زمانی که چند ماهی از جنبش میرزاکوچک خان جنگلی می‌گذشت، به دنیا آمد. او در دوران پرالتهابی رشد کرد و خودش درباره شرایط خانوادگی‌اش گفته است: "پدرم جواهرساز و بسیار روشنفکر و ضدخرافه بود. او تمام فرزندان و حتی فرزندان قوم و خویش‌هایمان را به مدرسه می‌فرستاد. پدرم روزنامه‌خوان بود و مجلات و روزنامه‌های بادکوبه را نیز دریافت می‌کرد و در جریان مسائل دنیا بود. وقتی اولین کتاب‌هایم را می‌نوشتم، به تهران می‌آمد و هرچه لازم بود برایم تهیه می‌کرد. عمویم جواهر می‌ساخت و پدرم سرپرستی می‌کرد؛ هر دو عضو نهضت جنگل بودند و همیشه با تفنگ به مغازه می‌رفتند. در کودکی، بسیاری از جنگلی‌ها از جمله دکتر حشمت را دیده‌ام."

بهزاد تحصیلات متوسطه‌اش را در رشت گذراند و جزء نخستین افرادی بود که در گیلان دیپلم گرفت. در سال ۱۳۱۱ وارد دانشسرای عالی شد و سه سال بعد در رشته "علوم طبیعی و تربیتی" شاگرد اول شد. در سال ۱۳۲۴، همزمان با تدریس در دبیرستان البرز تهران، در دانشکده داروسازی ثبت‌نام کرد و در سال ۱۳۲۸ مدرک دکتری داروسازی گرفت. از سال ۱۳۳۹ به مدت ۱۵ سال در دبیرستان رازی، علوم طبیعی را به زبان فرانسوی تدریس کرد و با ترجمه کتاب «سرگذشت زمین» تالیف جورج گاموف، برنده جایزه سلطنتی شد.

در سال ۱۳۴۸ با ترجمه کتاب «روان‌شناسی فیزیولوژیک» به تدریس این رشته در دانشگاه تهران دعوت شد. او همچنین در دانشگاه تهران، دانشگاه ملی و دانشسرای عالی تدریس می‌کرد و به سه زبان فرانسه، انگلیسی و آلمانی آشنایی داشت. بهزاد به عنوان «پدر زیست‌شناسی نوین ایران» شناخته می‌شود. پروفسور محمود بهزاد در هشتم شهریور ۱۳۸۶ به دلیل بیماری سرطان معده در منزل شخصی‌اش در رشت درگذشت.