عربنیا در سال ۱۳۶۶ با بازی در فیلم «مرگ تدریجی یک رؤیا» ساخته فریدون جیرانی، وارد سینما شد. او سپس در فیلمهای «روز شیطان» (۱۳۶۶)، «دوزن» (۱۳۶۹)، «نسل سوخته» (۱۳۷۱)، «آب و آتش» (۱۳۷۲)، «ضیافت» (۱۳۷۴)، «سلطان» (۱۳۷۵)، «جهان پهلوان تختی» (۱۳۷۶)، «شوکران» (۱۳۷۷)، «مارمولک» (۱۳۸۲)، «مختارنامه» (۱۳۸۱-۱۳۸۹) بازی کرد.
فریبرز عربنیا در ۲۵ مارس ۱۹۶۴ در تهران به دنیا آمد. او فعالیت هنری را از سال ۱۳۵۹ با حضور در گروههای نمایشی محلی آغاز کرد.
عربنیا در سال ۱۳۶۶ با بازی در فیلم «مرگ تدریجی یک رؤیا» ساخته فریدون جیرانی، وارد سینما شد. او سپس در فیلمهای «روز شیطان» (۱۳۶۶)، «دوزن» (۱۳۶۹)، «نسل سوخته» (۱۳۷۱)، «آب و آتش» (۱۳۷۲)، «ضیافت» (۱۳۷۴)، «سلطان» (۱۳۷۵)، «جهان پهلوان تختی» (۱۳۷۶)، «شوکران» (۱۳۷۷)، «شیفته» (۱۳۷۹)، «مارمولک» (۱۳۸۲)، «مختارنامه» (۱۳۸۱-۱۳۸۹) و «مرگ ماهی» (۱۳۹۵) به ایفای نقش پرداخت.
عربنیا در سال ۱۳۷۵ با بازی در فیلم «سلطان» ساخته مسعود کیمیایی، به شهرت رسید. او در این فیلم نقش یک قهرمان به ته خط رسیده را به زیبایی هرچه تمامتر ایفا کرد.
بازی قابل قبول او در فیلمهای «جهان پهلوان تختی» و «شوکران» هر دو ساخته بهروز افخمی و بازی متفاوت و بسیار دشوارش در فیلم «شیفته»، فریبرز عربنیا را بهعنوان یکی از چهرههای برتر دهه هفتاد سینمای ایران معرفی کرد.
عربنیا بیش از پنج سال از عمر هنری خود را برای بازی در سریال پربیننده «مختارنامه» به کارگردانی داوود میرباقری صرف کرد که بهگفته اکثر کارشناسان در ایران و کشورهای عربی یکی از بهترین بازیهای خود را انجام دادهاست. بازی او در سریال «مختارنامه» باعث شد او چندین سال از سینما دور باشد.