غزل شماره 323 دیوان حافظ، ز دست کوته خود زير بارم + با تعبیر فال
ز دست کوته خود زير بارم
که از بالابلندان شرمسارم
مگر زنجير مويي گيردم دست
وگر نه سر به شيدايي برآرم
ز چشم من بپرس اوضاع گردون
که شب تا روز اختر مي شمارم
بدين شکرانه مي بوسم لب جام
که کرد آگه ز راز روزگارم
اگر گفتم دعاي مي فروشان
چه باشد حق نعمت مي گزارم
من از بازوي خود دارم بسي شکر
که زور مردم آزاري ندارم
سري دارم چو حافظ مست ليکن
به لطف آن سري اميدوارم
تعبیر غزل شماره 323 دیوان حافظ ، ز دست کوته خود زير بارم
زندگی‌تان پر از غم و دلگیری شده و احساس می‌کنید که تنها به‌اندازه‌ی تار مویی با مرگ فاصله دارید. این حس سنگین و دشوار است، اما همچنان سپاسگزار خدا هستید، چرا که به یاد دارید همیشه کسانی هستند که شرایط‌شان از شما هم سخت‌تر است. شکرگزاری از نعمت‌های خداوند نه‌تنها وظیفه‌ای اخلاقی است، بلکه نیرویی برای ادامه‌ی مسیر زندگی به شما می‌بخشد. به جای تکیه بر دیگران یا تلاش برای گرفتن چیزی از آنان با نادرستی، به توان و بازوی خودتان اعتماد کنید. امید را در دل زنده نگه دارید، چرا که نیت پاک و تلاش صادقانه شما را به هدف‌تان خواهد رساند.
