غزل شماره 326 دیوان حافظ، در نهانخانه عشرت صنمي خوش دارم + با تعبیر فال
در نهانخانه عشرت صنمي خوش دارم
کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم
عاشق و رندم و ميخواره به آواز بلند
وين همه منصب از آن حور پريوش دارم
گر تو زين دست مرا بي سر و سامان داري
من به آه سحرت زلف مشوش دارم
گر چنين چهره گشايد خط زنگاري دوست
من رخ زرد به خونابه منقش دارم
گر به کاشانه رندان قدمي خواهي زد
نقل شعر شکرين و مي بي غش دارم
ناوک غمزه بيار و رسن زلف که من
جنگ ها با دل مجروح بلاکش دارم
حافظا چون غم و شادي جهان در گذر است
بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارم
تعبیر غزل شماره 326 دیوان حافظ ، در نهانخانه عشرت صنمي خوش دارم
در دلت غمی سنگین داری که سال‌هاست با آن زندگی می‌کنی، اما فراموش نکن که در این دنیا همه چیز فانی و گذراست. ارزش آن را ندارد که به خاطر این غم، لحظات ارزشمند زندگیت را تباه کنی. تو غمت را در دل پنهان کرده‌ای و با وجود اندوهی که داری، لبخند بر لب می‌نشانی تا دیگران را از حال دلت باخبر نکنی. اما زندگی همان‌طور که بگیری می‌گذرد؛ تلخ یا شیرین، انتخاب با توست. پس امید را در دلت زنده نگه دار و از نعمت‌های بی‌شمار خداوند لذت ببر. آرامش و شادی حقیقی در همین شکرگزاری و امیدواری نهفته است.
