غزل شماره 327 دیوان حافظ، مرا عهديست با جانان که تا جان در بدن دارم + با تعبیر فال
مرا عهديست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کويش را چو جان خويشتن دارم
صفاي خلوت خاطر از آن شمع چگل جويم
فروغ چشم و نور دل از آن ماه ختن دارم
به کام و آرزوي دل چو دارم خلوتي حاصل
چه فکر از خبث بدگويان ميان انجمن دارم
مرا در خانه سروي هست کاندر سايه قدش
فراغ از سرو بستاني و شمشاد چمن دارم
گرم صد لشکر از خوبان به قصد دل کمين سازند
بحمد الله و المنه بتي لشکرشکن دارم
سزد کز خاتم لعلش زنم لاف سليماني
چو اسم اعظمم باشد چه باک از اهرمن دارم
الا اي پير فرزانه مکن عيبم ز ميخانه
که من در ترک پيمانه دلي پيمان شکن دارم
خدا را اي رقيب امشب زماني ديده بر هم نه
که من با لعل خاموشش نهاني صد سخن دارم
چو در گلزار اقبالش خرامانم بحمدالله
نه ميل لاله و نسرين نه برگ نسترن دارم
به رندي شهره شد حافظ ميان همدمان ليکن
چه غم دارم که در عالم قوام الدين حسن دارم
تعبیر غزل شماره 327 دیوان حافظ ، مرا عهديست با جانان که تا جان در بدن دارم
عده‌ای تلاش می‌کنند شما را از تصمیمی که گرفته‌اید منصرف کنند، اما باید به راه خود ادامه دهید و با اراده و پشتکار موانعی را که بر سر راهتان قرار می‌دهند، از میان بردارید. توجه داشته باشید که اگر در این مسیر به دروغ و ریا متوسل شوید، هرگز به هدفی که در سر دارید نخواهید رسید. کسی با نیت خیر شما را نصیحت می‌کند و راه درست و نادرست را به شما نشان می‌دهد. بهتر است به حرف‌های او با دقت گوش کنید و از تجربیاتش بهره ببرید؛ این کار مسیر موفقیت را برایتان کوتاه‌تر و هموارتر خواهد کرد.
