غزل شماره 332 دیوان حافظ، مزن بر دل ز نوک غمزه تيرم + با تعبیر فال
مزن بر دل ز نوک غمزه تيرم
که پيش چشم بيمارت بميرم
نصاب حسن در حد کمال است
زکاتم ده که مسکين و فقيرم
چو طفلان تا کي اي زاهد فريبي
به سيب بوستان و شهد و شيرم
چنان پر شد فضاي سينه از دوست
که فکر خويش گم شد از ضميرم
قدح پر کن که من در دولت عشق
جوان بخت جهانم گر چه پيرم
قراري بسته ام با مي فروشان
که روز غم بجز ساغر نگيرم
مبادا جز حساب مطرب و مي
اگر نقشي کشد کلک دبيرم
در اين غوغا که کس کس را نپرسد
من از پير مغان منت پذيرم
خوشا آن دم کز استغناي مستي
فراغت باشد از شاه و وزيرم
من آن مرغم که هر شام و سحرگاه
ز بام عرش مي آيد صفيرم
چو حافظ گنج او در سينه دارم
اگر چه مدعي بيند حقيرم
تعبیر غزل شماره 332 دیوان حافظ ، مزن بر دل ز نوک غمزه تيرم
شما آنقدر به فکر دیگران هستید که گاهی فراموش می‌کنید خودتان نیز به توجه و مراقبت نیاز دارید. بیشتر نگران این هستید که به وعده‌ها و تعهداتتان با دوستانتان عمل کنید و در این میان، از خودتان غافل می‌مانید. اما در این دنیای پر از شلوغی و دغدغه‌ها، لازم است گاهی به خودتان نیز اهمیت بدهید تا بتوانید از شرایط سخت عبور کرده و به آرامش درونی دست یابید. خودتان را دست کم نگیرید؛ شما توانمندی‌های فراوانی دارید و مطمئن باشید که صدای شما به گوش خداوند خواهد رسید. با ایمان، صبر و تلاش مستمر، خواهید توانست به اهداف خود برسید و از سختی‌ها با موفقیت عبور کنید.
