مرتضی مطهری

استاد شهید آیت‌الله مرتضی مطهری در ۱۳ بهمن ۱۲۹۸ ه.ش. در روستای فریمان در نزدیکی مشهد، در خانواده‌ای اصیل و روحانی به دنیا آمد. پس از دوران طفولیت، به مکتب‌خانه رفت و سپس در سن ۱۲ سالگی به حوزه علمیه مشهد برای تحصیل علوم اسلامی عزیمت کرد. او در سال ۱۳۱۵، باوجود مبارزات رضاخان با روحانیت، برای تکمیل تحصیلات خود به حوزه علمیه قم رفت. پس از مرگ آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، حوزه علمیه قم تحت رهبری آیات عظام سید محمد حجت، سید صدرالدین صدر، و سید محمدتقی خوانساری قرار گرفت.
با آغاز نهضت امام خمینی(ره) در سال ۱۳۴۱، استاد مطهری به طور فعال در کنار امام قرار داشت و نقش مهمی در سازماندهی قیام پانزدهم خرداد ۱۳۴۲ در تهران ایفا کرد. او در شب پانزدهم خرداد پس از یک سخنرانی مهیج علیه شاه، دستگیر و به زندان منتقل شد. پس از ۴۳ روز، به دنبال فشار مردم و مهاجرت علما به تهران، او و سایر روحانیون از زندان آزاد شدند.
استاد مطهری از سوی امام خمینی(ره) به عنوان رهبر هیئت‌های مؤتلفه اسلامی منصوب شد. پس از ترور حسنعلی منصور، نخست‌وزیر وقت، که توسط یکی از شاگردان او انجام شد، کادر رهبری هیئت‌های مؤتلفه شناسایی و دستگیر شدند. بااین‌حال، استاد مطهری به دلیل آشنایی قاضی پرونده با او، جان سالم به در برد.
آثار برجسته استاد مطهری شامل "آزادی معنوی"، "آشنایی با قرآن"، "اسلام و نیازهای زمان"، "اصول فلسفه و روش رئالیسم"، "امامت و رهبری"، و بسیاری دیگر است. در دوران اقامت امام خمینی(ره) در پاریس، استاد مطهری به دیدار ایشان رفت و مسئول تشکیل شورای انقلاب اسلامی شد. او همچنین مسئولیت کمیته استقبال از امام را هنگام بازگشت ایشان به ایران برعهده داشت.
استاد مطهری در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۸ در حالی که از یک جلسه فکری-سیاسی خارج شده بود، توسط گروه فرقان ترور شد و به شهادت رسید. شهادت او ضایعه‌ای بزرگ برای امام و امت اسلامی بود.